Niepotrzebne skreślić, jeśli to ważne, to dodać własne.
Po prostu nie wiem, jak się przywitać.
Co czytelnikom odpowiada? Jeśli jacykolwiek są. No, będą. Chyba nie ma. Mogę to zapisywać w osobnych linijkach?
Do czego to doszło, pytam sama siebie.
Schodzę z tematu baaaardzo często, więc jeśli to teraz przetrawiasz - przepraszam. Nie potrafię zwykle opanować myśli, to wychodzi z tego.
Uwielbiam opisywać siebie. Ale nie na zewnątrz. Na zewnątrz to ja jestem zwykłą, dorastającą nastolatką. Wewnątrz...
Momo nie wiadomo. (Kto czytał książkę "Momo"? <3)
Mój humor się zmienia co sekundę, charakter zresztą też. Potrafię być miła, przyjacielska, tolerancyjna, opiekuńcza... taka, no, "fajna". Do czasu, gdy mój mózg sobie czegoś nie upodoba. I zaczyna się. Mogę być uparta, wścibska, i to bardzo, nieśmiała aż tak, że to wkurza, szczera do bólu, leniwa... eh. Lubię być sobą. Czyli ukazywać moje główne cechy.
A jakie one są?
Nieśmiała, ale nie tak bardzo, miła dla przyjaciół, są dla mnie ważni. Niestety, chcę wszystko wiedzieć, lecz często się powstrzymuję (nieśmiałość zatrzymuje, samo się rozwiązuje). Nie ufam zbytnio ludziom, wolę polegać na sobie. Zawsze jestem gotowa do działania i mogę wymyślić coś w 3 sekundy. Ale nie uważam siebie za kreatywną, hihi.
Nadal niezbyt interesujące.
Prowadzę bloga, bo mogę i chcę. Robię to tylko i wyłącznie dla siebie samej, no dobra, jak się pojawią czytelnicy, to też dla nich.
Interesuję się wszystkim. Lubię rysować, ale niezbyt często (najlepiej w poniedziałki!), gram też na fortepianie. A chcę na gitarze, również. Pływam, lecz nie sprawia my to takiej przyjemności jak dawniej. Chcę zacząć malować. Od czasu do czasu też blogować. Ah. Uwielbiam... dyskutować.
Post #zdupy, może dam trochę "przeróbek" zdjęć w tym banalnym programie:
http://apps.pixlr.com/express/
Oto one:
Drugi:
Ostatni:
Nie interesuję się anime, po prostu te obrazki są... ładne? O.
Ktoś.
